تربیت انسان جامع قرآنی و ضرورت پرهیز از مواجهه گزینشگرانه با تعالیم قرآن و عترت(ع) در اندیشه امام خمینی(ره) |
کد مقاله : 1197-CNF (R1) |
نویسندگان |
مجتبی اعتمادی نیا *1، زهره برهانی کاخکی2 1استادیار گروه آموزش معارف اسلامی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران 2استادیار گروه آموزش تربیت بدنی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران |
چکیده مقاله |
مواجهه گزینشگرانه با تعالیم اصیل انبیا یکی از عمده دلایل بروز انحرافات عقیدتی و تربیتی در بستر ادیان تاریخی بوده است. اسلام نیز که از این آفت مبرا نبوده، در بسیاری از ادوار خود گرفتار تفسیرهای گزینشگرانه و تربیتهای ناشی از آن بوده است که بهنوبه خود مقاصد شریعت و جامعیت منظومهوار اسلام را به حاشیه رانده است. در نوشتار پیش رو با بهرهگیری از روش توصیفی ـ تحلیلی آثار و نتایج این نحوه مواجهه با سنت اسلامی را از منظر امام خمینی واکاوی نمودهایم. نتایج بررسیهای ما نشان میدهد که از نگاه امام خمینی، نادیده انگاشتن اصول تفسیری در پرتو تأویلات ناموجه، اعتباربخشی ناهمسان به بخشهای مختلف سنت دینی، غفلت از اعتبارسنجیهای ضروری در قبال بخشهای گزینش شده و تکبر و تمامیتخواهی عقیدتی، از جمله آثار و نتایج سرنوشتساز حاصل از مواجهه گزینشگرانه با تعالیم قرآن و عترت(ع) است که بهنوبه خود، با فروکاستن اسلام به یک یا چند وجه آن، در نهایت روند تربیت انسان جامع قرآنی و تحقق غایت سنت اسلامی را ناتمام میگذارد و از ادای حق همه ساحات وجودی انسان بازمیماند. از منظر امام خمینی، بُعد سیاسی اسلام یکی از آن وجوهی است که در بسیاری از ادوار تاریخ مسلمانان مغفولٌعنه نهاده شده است. اهمیت این ساحت از آموزههای اسلام که هویتبخش تربیت انقلابی است، از مقوّمات اجتنابناپذیر اسلام ناب از نگاه امام خمینی است. |
کلیدواژه ها |
مواجهه گزینشگرانه، تربیت، انسان جامع قرآنی، امام خمینی، اسلام ناب |
وضعیت: پذیرفته شده |