بازتاب مبانی تعلیم و تربیت در سورة مبارکه نور با تکیه بر استلزام ارتباطی
کد مقاله : 1099-CNF (R2)
نویسندگان
علی خالقی *1، محمودرضا توکلی محمدی2، احمد امدادی3
1استادیار گروه آموزش زبان عربی دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
2استادیار گروه آموزش زبان عربی دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران معاون آموزشی پردیس آیت الله طالقانی (ره)
3استادیار دانشگاه فرهنگیان
چکیده مقاله
گفت و گوهای قرآنی یکی از پر بسامدترین مفاهیم در محتوای قرآن کریم می باشد، در این میان بخش قابل توجهی از این گفت و گوها مربوط به گفت و گوهای انبیای الهی می باشد. شناخت دلالت ضمنی و معانی نهفته این گفت و گوها از جهات متعددی قابل بررسی است.یکی از نظریه های معروف پیرامون تحلیل گفت و گو نظریه هربرت پل گرایس زبان شناس انگلیسی تبار می باشد که برای هر گفت و گو چهار اصل با عناوین اصل کمیت، اصل کیفیت، اصل شیوه و اصل ارتباط بیان می کند و هر گونه عدول از این اصول را دلیلی بر استلزام ارتباطی (معنای ثانوی) بر می شمارد. سوره نور بیست و چهارمین سوره قرآن و از سوره‌های مدنی که در جزء ۱۸ قرآن جای گرفته است. این مصادیق از استلزام ارتباطی در سوره مبارکه دارای تنوع و اشکال مختلفی است، که با توجه به عدول از یکی از اصول چهارگانه گرایس شکل می گیرد و در طول اجرای بررسی و تحقیق معین می گردد و این مصادیق نقش مؤثری در بیان حالات و مفاهیم آیات مدنظر دارد.تقریبا در همه گفت وگوهای اصول چهارگانه همکاری گرایس، استلزام ارتباطی به چشم می خورد اما بررسی کمی و کیفیتی آن منوط به پژوهش است.نتایجی که از پژوهش زیر استنتاج می شود: بسامد استلزام سنجه ای بر تعیین منزلت و جایگاه مفاهیم مورد نظر اشاره می کند و استلزام عمومی بر میزان اهمیت محتوای کلام دلالت دارد. در این جستار با روش توصیفی تحلیلی و براساس نظریه استلزام ارتباطی به تحلیل سوره
کلیدواژه ها
استلزام ارتباطی، قرآن کریم، سوره نور، تعلیم و تربیت
وضعیت: پذیرفته شده