مروری بر رویکرد آینده پژوهی و اهمیت و ضرورت آن در نظام تعلیم و تربیت
کد مقاله : 1047-CNF
نویسندگان
مسلم شجاعی *
مدرس دانشگاه فرهنگیان شهدای مکه تهران
چکیده مقاله
چکیده
نگاهی به گذشته و نحوه شکل گیری تفکرمان به ما کمک می کند تا محدودیت های جهان بینی را در دنیایی که اکنون برای آینده ترسیم می کنیم، درک کنیم. آینده پژوهی مطالعه سیستماتیک آینده های ممکن، محتمل و ترجیحی از جهان بینی هایی است که زیربنای برنامه ریزی برای آینده است. به عبارت ساده تر آینده پژوهی روشی علمی است که شامل بررسی ساختار یافته ایده‌های مربوط به آینده برای شناسایی روش هایی جهت تصمیم‌گیری بهتر در زمان حال است. سیستم های آموزشی به موتورهای اصلی رشد و شکوفایی اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و پیشرفت اجتماعی تبدیل شده اند. برای طراحی سیاست‌ها و استراتژی‌هایی که نتایج موفقیت‌آمیز و مطلوب را تضمین می‌کنند، باید از ابزارهای مختلفی استفاده شود. سیستم های آموزشی در حال حاضر با فشارهای متعددی از جمله مشکلات اقتصادی مواجه هستند. در آینده دیجیتالی شدن امکاناتی را که تاکنون برای انسان ناشناخته است، معرفی خواهد کرد. فن آوری های دیجیتال نه تنها بر مشاغل، جوامع و زندگی ما تأثیر می گذارد، بلکه توانایی های انسانی را بازتولید می کند. آینده پژوهی به توسعه هوش و تفکر تحلیلی کمک خواهد کرد و از این طریق دانش آموزان قادر خواهند بود تا انتقال به دوره جدید و پیامدهایی را که سیستم های انسانی، اجتماعی و زیست محیطی در آینده با آن مواجه خواهند شد، درک کنند. با توجه به اهمیت موضوع در این نوشتار با روش تحلیلی _ توصیفی و با بهره گیری از ابزارهای کتابخانه ای و مرور منابع مکتوب، رویکرد آینده پژوهشی و اهمیت آن در نظام تعلیم و تربیت مورد بررسی قرار گرفته است.
کلیدواژه ها
آینده پژوهی، تعلیم و تربیت، تحولات دیجیتال، برنامه ریزی، فراگیران.
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر