جایگاه دانشگاه فرهنگیان در چرخه نظریهپردازی و نقش مراکز رشد علوم انسانی مدارس در توسعه آن |
کد مقاله : 1013-CNF |
نویسندگان |
محمد حسن حسنی * رئیس گروه برنامه ریزی آموزش نیروی انسانی |
چکیده مقاله |
اگر چرخه نظریهپردازی را شاخص برای تولید دانش نهادهای دانشگاهی در نظر بگیریم وجود دانشگاههایی مانند دانشگاه فرهنگیان در توسعه علمی و نظریهپردازی در حوزه علوم انسانی از اهمیت ویژه برخوردار خواهد بود. کارآمدی عملی نظریهپردازی، مشروط به عملیاتیشدن دانش تولید شده و حرکت آن از گام استدلال قیاسی(نظریه هنجاری) به گام استدلال استقرایی(نظریه توصیفی)در چرخه نظریهپردازی میباشد. بدینترتیب نظریهآزمایی در گام استدلال استقرایی را میتوان ماموریت اصلی دانشگاه فرهنگیان محسوب کرد. در این چرخه، بیقاعدگیهای دیده شده منجر به تولید دانش و نظریهپردازی و دستیابی به مرجعیت دانشگاه فرهنگیان در حوزه تربیتمعلم متناسب با مبانی تربیت اسلامی میگردد. بمنظور حرکت چرخه دانش از نظریه به واقعیت و تبدیل دانش در چرخه نظریهپردازی از استدلال قیاسی(نظریههنجاری) به استدلال استقرایی(نظریهتوصیفی) نیازمند هدفگذاری دانشگاهها بمنظور مشارکت و حضور آنان با ماموریتهای متنوعی است که بتوانند این بیقاعدگیها را شناسایی و تبیین نمایند. این بدین معنی است که در چرخه تولید دانش تمامی دانشگاهها از اهمیت یکسانی در توسعه علمی برخوردار هستند. با توجه به ماهیت ذاتی دانشگاه فرهنگیان در ارتباط مستقیم با معلمان مدارس، این دانشگاه در مرحله نظریه توصیفی از چرخه نظریهپردازی، میتواند نقش عمدهای را در مدارس با ایجاد مراکز رشد علوم انسانی و جذب معلمان و دانشآموزان علومانسانی مدارس و مشارکت آنان در این مراکز ایفا نماید. در واقع این مراکز میتوانند با راهاندازی کسبوکار در حوزه علومانسانی با بهرهمندی از اساتید دانشگاه فرهنگیان و سایر دانشگاهها و مشارکت معلمان و دانشآموزان علومانسانی موجب ارتباط مدارس با نهادهای مختلف فرهنگی جامعه در راستای مولفههای الگوی پیشرفت اسلامی- ایرانی شوند. |
کلیدواژه ها |
توسعه علوم انسانی، چرخهنظریهپردازی، دانشگاه فرهنگیان، مراکز رشد علومانسانی |
وضعیت: پذیرفته شده |